Τα θερινά σινεμά της Λούτσας που χάθηκαν

Υπήρχαν κάποτε καλοκαίρια που μύριζαν γιασεμί και ζεστό ποπ κορν. Καλοκαίρια που τα ζούσαμε με αλμύρα στο δέρμα και προσμονή για τη βραδινή έξοδο στο σινεμά. Στη Λούτσα των δεκαετιών του ’70 και του ’80, τα θερινά σινεμά ήταν ιεροτελεστία. Με 25 δραχμές εισιτήριο, μια παγωμένη πορτοκαλάδα στο χέρι και το απαλό θρόισμα της θαλασσινής αύρας, βυθιζόμασταν σε κόσμους μαγικούς, κάτω από έναν έναστρο ουρανό.

Τα καλοκαιρινά βράδια δεν είχαν ανάγκη από πολλά. Ένα πανί, μια μηχανή προβολής, ξύλινες καρέκλες, και ένα κοινό που ζούσε το σινεμά σαν μια συλλογική εμπειρία. Θυμάμαι την αναμονή στο ταμείο, τη στιγμή που έσβηναν τα φώτα και ξεκινούσαν οι τίτλοι. Κάποιο παιδί θα έριχνε ένα κουβάρι από μαλλί της γριάς στο έδαφος, κάποιος άλλος θα φώναζε «ακούγεται χαμηλά!» – κι ύστερα, σιωπή.

Τα σινεμά που χάθηκαν…

Σινεμά "Άντζελα"

Βρίσκεται στην οδό Αμφιτρίτης, λειτούργησε από το 1967 έως περίπου το 2007. 

Άλλοτε γεμάτο ζωή, τώρα στέκει έρημο με μια σκονισμένη ταμπέλα που γράφει πως νοικιάζεται, είτε για σινεμά ή για οτιδήποτε άλλο. 

Με γκράφιτι στην πρόσοψη, με την ξεθωριασμένη φωτεινή επιγραφή να κρέμεται στην θέση της και με  τις κορνίζες στον τοίχο που άλλοτε είχαν τζάμια και φιλοξενούσαν της αφίσες των ταινιών που προβάλλονταν εκεί.

Σινεμά "Αύρα" 

Υπάρχει ακόμα στις αρχές της Λεωφόρου Αρτέμιδος. 

Αυτό το σινεμά λειτουργησε περίπου από το 1968 έως το 1991. 

Βρισκόταν στην ταράτσα του πρώτου ορόφου. Η είσοδος, το ταμείο και το μπαρ ήταν από κάτω. 

Σήμερα έχει νοικιαστεί ο όροφος σε κατάστημα και έχουν παραμείνει στην ταρατσα ο τοίχος της προβολής και το μικρό καμαράκι του μηχανικού να θυμίζουν τι υπήρξε εκεί.

 

Σινεμά "Άρης" 

Λειτουργησε από το 1968 έως περίπου το 1991, στην οδό Κύπρου, πολύ κοντά στην Τέταρτη Στάση της Λεωφόρου Βραυρώνος. Ήταν  παρατημένο για χρόνια. 

Κάποτε, μέσα από τη σκουριασμένη καγκελόπορτα, περνούσαμε, κοιτούσαμε και θυμόμασταν τα καλοκαίρια που περάσαμε εκεί. Περίπου το 2017 το κτίριο γκρεμίστηκε και στη θέση του χτίστηκε ένα σπίτι.

Ο τελευταίος επιζών 

Σινεμά "Άστρον" 

Λειτουργεί από το 1955 έως σήμερα, με ένα διάλειμμα κάποιων χρόνων.  

Το μοναδικό θερινό σινεμά της Αρτέμιδας που ακόμα λειτουργεί, κρατώντας μια φλόγα από τα παλιά καλοκαίρια αναμμένη.

Μια εποχή που φεύγει…

Τα θερινά σινεμά δεν ήταν μόνο ταινίες. Ήταν αναμνήσεις, ραντεβού, παιδικές φιλίες, οικογενειακές εξόδους, γέλια και ψίθυροι στο σκοτάδι, κομμάτι της ζωής μας.

Σήμερα, με τις οθόνες στα χέρια μας και τις streaming πλατφόρμες, τα θερινά σινεμά σβήνουν σιγά-σιγά. Κάποια είναι ήδη παρελθόν, κάποια παλεύουν να μείνουν ζωντανά, αλλά εμείς που μεγαλώσαμε με αυτά, κρατάμε ακόμα μέσα μας τη μαγεία τους.

Απόκομμα εφημερίδας του 1983