Αν η «πολιτιστική αναβάθμιση» είχε πρόσωπο, αυτό θα ήταν μάλλον μια καγκελόπορτα πιασμένη με σκοινί σε έναν κάδο απορριμμάτων και στερεωμένη με μια κοτρώνα (φυσάει σήμερα, μας τα χάλασε ο... κακός μας ο καιρός) και λίγο πιο δίπλα καλώδια που κρέμονται ανέμελα, σαν γιορτινες γιρλάντες.
Έτσι μας υποδέχτηκε το περίφημο Πολιτιστικό Κέντρο Αρτέμιδος, σήμερα, Πρωτομαγιά του 2025 — κι ας έγραφε η μόνιμη αφίσα του δήμου δίπλα στο διαφημιστικό πανό της εκδήλωσης «Καλό Καλοκαίρι!», με τόνο αισιοδοξίας βγαλμένο απευθείας από μπροσούρα τουριστικού γραφείου.
Στην είσοδο, μια μεταλλική πόρτα κρατιόταν στη θέση της από μια από πέτρα. Ναι, από μια πέτρα. Αν αυτό δεν είναι ακροβασία πολιτισμού, τότε τι είναι; Από δίπλα, ο κάδος σκουπιδιών, ευλαβικά τοποθετημένος εκεί όπου κανονικά περιμένεις ένα τραπέζι με φυλλάδια ή έστω μια πινακίδα καλωσορίσματος.
Όλα αυτά πλαισιωμένα από τα ρετάλια μιας μεταλλικής πέργκολας που κρέμεται έτσι εδώ και καιρό, περιμένοντας κάποιον να τη βοηθήσει για να πει το «αντίο» της.
Ο κόσμος, έστω και λίγος, ήρθε, χόρεψε, τραγούδησε, πέρασε καλά. Όχι χάρη στις εγκαταστάσεις, αλλά χάρη στην προσπάθεια των διοργανωτών. Όμως εδώ προκύπτει το καίριο ερώτημα: αν είναι να φιλοξενούμε τέτοιες υπέροχες δράσεις, δεν πρέπει να το κάνουμε με τον σεβασμό και την ποιότητα που τους αξίζει;
Τριακόσιες χιλιάδες για το Πολιτιστικό Κέντρο Αρτέμιδος
0 Σχόλια