Με δημόσια ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η επικεφαλής της Ανανεωτικής Ανεξάρτητης Συμμαχίας Σπάτων – Αρτέμιδος (ΑΝ.Α.Σ.Σ.Α.), Άννα Ραφτοπούλου, καταγγέλλει τον αποκλεισμό ερωτήσεων δημοτών και της αξιωματικής αντιπολίτευσης από την επικείμενη συνεδρίαση Λογοδοσίας της δημοτικής αρχής, που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου.
Σύμφωνα με την ίδια, παρά τη μεγάλη ανταπόκριση των πολιτών στο κάλεσμα για κατάθεση ερωτήσεων, μέρος αυτών δεν θα τεθεί στη συνεδρίαση, καθώς κρίθηκαν «εκπρόθεσμες» από την πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, Άννα Αναγνωστοπούλου. Όπως διευκρινίζεται, η καθυστέρηση ήταν λίγων ωρών και οφειλόταν σε τεχνικό πρόβλημα, ωστόσο αυτό στάθηκε αρκετό ώστε οι συγκεκριμένες ερωτήσεις να μείνουν εκτός ημερήσιας διάταξης.
Αν τα πράγματα έχουν γίνει ακριβώς έτσι, φαίνεται πως η ουσία των ερωτημάτων κρίθηκε λιγότερο σημαντική από την ώρα αποστολής τους. Κάπως έτσι, η Λογοδοσία μετατράπηκε από διαδικασία ουσίας σε διαγωνισμό εμπρόθεσμης υποβολής.
Η κριτική που ασκείται δεν αφορά μόνο το τυπικό σκέλος της διαδικασίας, αλλά κυρίως τη φιλοσοφία με την οποία αυτή εφαρμόζεται. Όταν η Λογοδοσία – μια κατεξοχήν δημοκρατική διαδικασία – περιορίζεται αυστηρά σε χρονικά όρια χωρίς καμία πρόβλεψη για την ουσία και το περιεχόμενο των ερωτημάτων, τότε εύλογα τίθεται το ερώτημα αν ο θεσμός υπηρετεί τον σκοπό του ή απλώς τηρείται ως τυπική υποχρέωση.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί και η επισήμανση ότι πρόκειται για ερωτήσεις πολιτών, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν σε δημόσιο κάλεσμα, με την προσδοκία ότι η φωνή τους θα ακουστεί στο ανώτατο συλλογικό όργανο του Δήμου. Ο αποκλεισμός τους, έστω και για διαδικαστικούς λόγους, δημιουργεί την αίσθηση ενός φίλτρου που δύσκολα συμβιβάζεται με την έννοια της ανοιχτής και ουσιαστικής Λογοδοσίας.
Όπως σημειώνεται στην ανάρτηση της Άννας Ραφτοπούλου, τα ερωτήματα δεν αποσύρονται, αλλά θα επανέλθουν αυτούσια στην επόμενη συνεδρίαση Λογοδοσίας.
Μέχρι τότε, ωστόσο, παραμένει το πολιτικό και θεσμικό ερώτημα: η Λογοδοσία είναι μια ζωντανή διαδικασία διαλόγου ή ένα αυστηρά ρυθμισμένο πλαίσιο όπου ο τύπος μπορεί, κατά περίπτωση, να ακυρώνει την ουσία;
Η απάντηση δεν δίνεται μόνο με Κανονισμούς, αλλά με πρακτικές που ενισχύουν – ή αποδυναμώνουν – την εμπιστοσύνη των δημοτών στη δημοκρατική λειτουργία του Δήμου.
Σχετικά άρθρα
0 Σχόλια